MEHMET NİYAZİ’NİN KABRİ BAŞINDA
İsmail H. ZİYAEDDİN
Karangı keçe, tuvmaz kün, korkılı colda,
Bilgisiz oysız, umutsuz
kalgan edi halkımız,
Çiynelgen edi, ata curtta,
hür yaşamak hakkımız.
Çıktı halk arasından o künlerde bir gazi,
Hamiyetli, temiz kalpli bir şair,
adı Mehmet Niyazi!
Ak colnı köstermege
çaktı o bir meşale,
Özi boldı cavga karşı
tik turgan bir taş kale!
Sönmedi o meşale
cüreklerde ep cana…
Unutmay halk Ata Curtın,
kelecekke inana.
O kale eç sarsılmadı,
timtik yerinde tura
Küç künlerde halk onın
kölgesine cuvura!
Rahmet saga ey Niyazi! Emel umut kaynağı!
Yeşil Curt’ta dalgalansın Azat Kırım Bayrağı!
Bükreş
(Mayıs, 1991)