MENİM KOYÜM DEMİRCİ

MENİM KOYÜM DEMİRCİ[1]

 

Ennura KANGİYEVA                                            

Rusçadan çeviren Uriye KADIROVA

 

 

Cennet alem ortasında

Mında çoqraqlar aqqan.

Deñizniñ eñ yalısında

Demirci koy peyda olğan

 

Ecdatlarnı hatırlata

Eski mezarlıqlarıñ

Bağışlañız meni, qartlar

Suvundan az içkenim.

 

Eskiden suv şırıl-şırıl

Şimdi işçmege suvı yok.

Luçistiyge[2] men ketmeycem

Demirciden guzeli yok!

 

Diz çökerim dua etip,

Qokke ellerni qoterip,

Qırıq omrüme ağlarım –

Deñiz, qaya ve dağlarım.

 

Çoq zamanlar menim arzum

Bu diyarğa kelmege,

O mayısnı hatırlarım

Uzun yollar keçsek te.

 

Çoq şeylerge biz dayandıq

Yolumuz uzun edi,

Yıllar degil, yarım asır

Vatan bizni bekledi.

 

Meraba! Alemde cennet!

Bir zaman çoqraqlar aqqan,

Kaya, deñiz yalısında,

Koyüm Demirci doğğan.

 

1999

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[1] Daha önce Cafer Emirali ve Beye İlyas tarafından yayına hazırlanan Demirci Dağı. Demircililer Hatırlay, Akmescit, 2015 adlı derlemenin 57. sayfasında Kiril harfleriyle basılmıştı. Özgün Rusçasındaki 6. dörtlük ne hikmetse çevrilmemiş veya basıma girmemiş [EMEL].

[2] Luçistoe, Kırım Tatar sürgününü müteakip 1945’ten sonra Ruslarca Demirci’ye verilen isim [EMEL].