Emel KIRIM VAKFI
Emine ÜSEYİN
Ah, canım
Bu saba ayrılıq
Küneşni uyantmaq istey
Qollarnı uzata…
Qarañlıqtan çıqqan
Ayrılıq nurı seni, meni aydınlata,
közleriñ közlerime aşıqıp baqa
sadaqat baqışıñ, vedalaşmaq istey,
amma menim közlerim saña baqıp ayta,
Ah, canım, saqın mennen vedalaşma.
Ah, canım,
Bu saba ayrılıq
asretni yaşatmaq istey
Qollarnı uzata…
ne bu avtozaknıñ camı, ne bu yol,
ne bu zaman, ne bu asret bizni ayıramaz
közleriñ közlerime aşıqıp baqa
asret tolu baqışıñ, vedalaşmaq istey
amma menim közlerim saña baqıp ayta,
Ah, canım, saqın mennen vedalaşma
Ah, canım,
Bu saba ayrılıq
qalbimni acıtmaq istey
Qollarnı uzata…
Acılardan alevlengen
ayrılıq ateşi qalbimde yana
yüregiñ yüregim içinde, saqlana
sadaqat qalbiñ, vedalaşmaq istey
amma menim qalbim saña ayta,
Ah, canım, saqın mennen vedalaşma
Bu saba ayrılıq
küreşni yaşatmaq istey
Qollarnı uzata…
Oğlumız qorqudan soray:
– Qayda alıp keteler sizni, baba?
– Ah, oğlum, saqın qorqma
bu ayrılıq küreştir
küreşte küneş ve ay aylana
seniñçün, menimçün, epimizçün,
bu küreşniñ ümüti saña emanet,
saqın, oğlum, berme duşmanğa!
Bu saba ayrılıq
kendimni unuttırmaq istey
Qollarnı uzata…
Maqas kibi kese sesimni, yolumnı,
Bağımnı, tamırımnı
amma qopmay, qopmay daa sıq bağlana
közleriñ közlerime aşıqıp baqa
bu soñ baqışıñ degil –
bu soñsız baqışıñ maña ayta:
– Ah, canım, emanet ol Allahqa!
25.07.2019
Emel Dergisi 270, Ocak-Şubat-Mart 2020. Sayfa .
