Şakir SELİM.
“Aluşta’dan esken yeller” furtuna oldı,
Sudaq-Kefe yollarına qıyamet toldı,
Güzel Qırım dağlarınıñ çırayı soldı,
Ey-vah, dostlar, yaralandı Vatan türküsi.
“Seitoğlu Seydametler” kene uruldı,
Papazlarnıñ darağaçı kene quruldı,
Kene qırımtatarlarnıñ göñlü qırıldı,
Ey-vah, dostlar, yaralandı Vatan türküsi.
“Şu Yalta’dan” taş yüklenmey, yüklene para,
Bütün Qırım çevirildi tolçok-bazara,
Her adımda haydutlar ve yezitler tura,
Ey-vah, dostlar, yaralandı Vatan türküsi.
“Tatarlığım” — tuvğan yerim horlana bugün,
Qurbanlarğa baqıp közler torlana bugün,
Bu muqaddes toprağımız zorlana bugün,
Ey-vah, dostlar, yaralandı Vatan türküsi.
Ey, “Bulutlar”, biz olmağan yurtqa yetiñiz,
Bağrımızda olğan dertni alıp ketiñiz,
Nomanlar’ğa, Bekirler’ge selâm etiñiz,
Ey-vah, dostlar, yaralandı Vatan türküsi.
“Ant etkenmen…” tek şu türkü yaralanmadı,
Bizge ondan ğayrı işanç-ümüt qalmadı,
Güzel Qırım, bugün saña secdem — şu türkü,
Yaralanğan türkülerge melhem şu türkü.
1995 senesi, iyün-iyül