Emel KIRIM VAKFI
Daima Bekleyeceğim Balam:
ZÖRE EMİRUSEYİNOVA
Zöre Emiruseyinova, 70 yaşında, Rüstem Emiruseyinov’un annesi
Qurman, Büyük Onlar qasabası / Oktabr köyü, Krasnogvardeysk ilçesi
Oğlu Rusya’da 17 yıl yüksek güvenlikli cezaevinde hapis cezasına çarptırıldı
«Oğlumun yolu insanlara iman ve hakikat yoluyla hizmet etmektir»
1980’lerin sonunda Zöre Emiruseyinova, Kırım Tatarlarının sürgünden anavatanları Kırım’a dönme hakkı için mücadele etti. Kendisi gibi düşünen insanlarla birlikte protestolara, mitinglere ve grevlere katıldı. Başarıya ulaştıklarında Emiruseyinov ailesi Büyük Onlar kasabasına (Oktâbr köyü, Krsnogvardeysk ilçesi) yerleşti ve burada Zöre, eşi Reşat ile bir cami ve bir millî mektep açılmasına yardımcı oldu.
Emiruseyinovlar, küçüklüklerinden itibaren oğullarına ve kızlarına milletlerine, vatanlarına ve dinlerine karşı sevgi ve saygı aşılayarak onları medenî bir duruşa sahip bilinçli insanlar olarak yetiştirdiler. Dolayısıyla, Rus kolluk kuvvetleri Kırım Tatarlarını hapsetmeye başladığında Rüstem’in masum insanları desteklemek için duruşmalara ve protestolara katılması çok doğaldı. Fakat daha sonra, ne yazık ki, kendisi de siyasî mahkûm oldu.
Zöre, Rüstem’in çocukken bile başkasının yaşadığı talihsizliği asla es geçmediğini anlatıyor. Her zaman bağımsız bir çocuktu. Zorlu 1990’lı yıllarda bahçede meyve toplayıp satarak ailesine yardım etti. Daha sonra Kırım’da özel bir erkek lisesinden mezun olup tarih okumak üzere İstanbul Üniversitesi’ne girdi. Zöre, o dönemi oğlunun aranması ve tutuklanmasının aksine sıcaklık ve sevinçle hatırlıyor.
Silahlı şahıslar soğuk 14 Şubat 2019 sabahında Emiruseyinovların evine girerek odaları aramaya başlamış, ev sahiplerinin uyanmasını ve mahkeme kararını dikkatlice okumasını engellemişlerdi. Kolluk kuvvetlerinin saldırısı ile ilgili haberler Kırım’da hızla yayılmış ve komşular, akrabalar ve tanıdıklar sokakta toplanmışlardı. Emirusein ailesine destek olmak için diğer şehirlerden çok sayıda insan geldi. Zöre’nin korku ve endişeden tansiyonu çıktı, ancak kolluk kuvvetleri acil yardım doktorlarının onu muayene etmesine uzun süre izin vermedi. Doktorlar kadına yatarak istirahat önermiş olsa da, Federal Güvenlik Servisi görevlileri oğlunu evden götürürken kadın yine de oğlunu görmek için dışarı çıktı.
Siyasî mahkûmlardan oluşan «Krasnogvardeyskiy grubu» hakkındaki kararın açıklanmasının arifesinde Zöre, davadaki diğer sanıkların anneleri gibi Akmescit’ten Canköy’e giden otoyolda tek başına protesto eylemi yaptı. Yarımada sakinlerinin dikkatini Rüstem’in kaderine daha fazla çekmek istedi. Posterin üzerine «Benim oğlum terörist değil» yazdı. O gün polisler yanına gelerek posteri teslim etmesini ve onlarla birlikte karakola gitmesini istedi. Zöre heyecanlandı ve tansiyonu çıktı. Ambulans çağırarak kolluk kuvvetleri eşliğinde hastaneye götürdüler. Zöre, Rüstem’in duruşmasına katılamadı, oğlunun kaç yıl hapse mahkûm edildiğini öğrendiğinde hastanedeydi. O anda içinde bir şeyler parçalandı.
Rüstem Emiruseyinov, Kırım’dan nakledildikten sonra iki yıl boyunca Saratov vilâyetindeki Balaşov şehrinde, evinden ve ailesinden, eşi ve üç çocuğundan yaklaşık 1.300 kilometre uzakta tutuklu kaldı. 3 Kasım 2020 tarihinde Rus mahkemesi onu maksimum güvenlikli bir cezaevinde 17 yıl hapis cezasına çarptırdı. Rüstem şu anda 45 yaşında ve bu sürenin beş yılını demir parmaklıkların gerisinde geçirdi. Rüstem’in annesi, «Oğlumun yolu Allah’a ve hakikate imanla insanlara hizmet etmektir. Bu inanç bize çocuklarımızın özgürlüğü için mücadele etme gücü veriyor» diyor. Şimdi başka bir cezaevine, Tver vilâyeti, Bejetsk şehrine nakledildi.
Zöre için oğlunun hapse atılması ciddî bir işkence. Rüstem’e diyabet teşhisi konulduğunda, bu haber onun sağlığını da etkiledi. Birkaç yıl önce kadına kötü huylu bir tümör teşhisi kondu; ameliyat başarılı geçti, ancak hastalığın tekrarlama tehdidi devam ediyor. Zöre ise en çok cezaevinde tedavi görmeyen Rüstem için endişeleniyor.
