SUSMAZ VİCDANIM
Emine ÜSEYİN
Vicdan insannıñ içindeki Tañrıdır
V. Hugo
İlmiy Ümer’ge
Ana toprağımnı işğal ettiler,
Qarşı tursam “Abdalsıñ, sus!”, dediler,
Allahım, halqıma küç ve sabır ber,
Buña qarşı olıp, susmaz vicdanım!
Zulumnıñ pancası halqımnı ezer,
Er an uyanığım, oldım bir nefer,
Aqlımnı daima vicdanım sezer,
Bunı köre-turıp, susmaz vicdanım!
Qabaatsız gençler, yoq ola er kün,
Tapmaylar, haberde alâ yoq bugün,
Vatandaş yañıdan oluña sürgün,
Buña qalpten yanıp, susmaz vicdanım!
Bu vicdan ükmünden qorqar duşmanım,
Şeytanle bazarlıq yapmaz vicdanım,
Halqımnen birlikte aqlım ve canım,
Bunı bile-turıp, susmaz vicdanım!
Ey, halqım, yurtdaşqa sen hain olma,
Menlikten arın da, iç cail olma,
Kin satıp, zalımğa sen mail olma,
Bunı fikir etip, susmaz vicdanım!
Yerni – deñiz, Kökni – bulut bassa da,
Söngen yanardağlar taşıp qalsa da,
Dünya bu aq küreşten yıqılsa da,
Buña şaşıp, iç de susmaz vicdanım!